Een kleine groep mensen wandelt door Zijpendaal, ze genieten van het weer, ze genieten van een stille zaterdagochtend ergens half mei. Zo maar, ergens in de Corona tijd waarin we weer mogen buitensporten. We staan stil in het gras op de Gulden Bodem, ruim plek, de wind door onze haren en luisteren naar een gedicht uit 1953, wat nu opnieuw actueel is. En wat in de weken erna aan actualiteit wint.
Tags gedicht
24 posts
Op YouTube is zoveel moois te vinden aan poëzie, songteksten, korte filmpjes etc. In deze playlist van Kloostertijd deel ik hier iets van. Gedichten zijn mooi om te lezen, maar vaak nog mooier om te horen, om naar te luisteren. Zeker als de dichters zelf ze voordragen. In deze veertigdagen […]
Vanochtend in de stilte Sonsbeek in, struinen over vochtige paden, bladeren plakken aan de schoenen, een gure wind. En dan toch opeens zien wat er om me heen is. Beuken torenen hoog boven me uit, de bladeren op de grond, zwammen op omgevallen boomstammen.
kern van wetenontsnapt aan wetenin hart van weten ligt niet-weten black box? zwart gat? blinde vlek? geschenk? van boven van beneden zie verhulde waarheid ontsluiering geeft perspectief op werkelijkheid kruis-punt tussen zichtbaar en onzichtbaar een hand vat mij ontsnapt mij foto’s van mozaiek uit San Clemente Rome
Zaterdagochtend 10 uur, de Frisse Lucht vlieger opgehangen, wandellaarzen aan, warm jack, sjaal om en naar buiten. Voor de deur verzamelt zich een groep mensen, de een na de ander komt aanfietsen. We praten wat. In stilte gaan we op weg, naar Sonsbeek, naar de Apostelberg. We horen nog auto’s zoeven. we zijn stil en luisteren:
De afgelopen weken las ik ‘Re-creating a life’ van Diane Millis. Een boek over het schrijven van je levensverhaal vanuit verschillende invalshoeken. Nu heb ik vaker mijn spirituele autobiografie geschreven en blijf ik het altijd bijzonder vinden hoe dit weer licht geeft op mijn leven nu. Zo ook met het lezen van dit boek en het stil staan bij de vragen die Diane Millis stelt.
Woorden die me raken als ik denk aan het verhaal van Samuel Wells eind mei. Waar gaat het om? Doe je dingen voor mensen, wil je er zijn voor mensen, werk je met mensen, of ben je met? Zijn met – twee woorden die er toe doen. Dat is alles.
Dag Hammarskjold schreef zijn dagboeken, nu te lezen in Merkstenen. Een boek wat ik als tiener voor het eerst las. Indrukwekkend zo’n dagboek van iemand die zo op zoek was naar wat leven geeft, worstelde met zichzelf en zich tegelijk volop inzette voor recht en gerechtigheid als secretaris generaal van de VN.
Een beker koffie van thuis op tafel, pen en papier in de aanslag, in de collegebanken. Omvorming. Heilige woede. Dat kan niet anders dan dwars door me heen gaan. Niet alleen door mij, door alle mensen voor mij, naast mij en na mij die door verandering, metanoia heen gaan. Omvorming gaat een leven lang door.
Eindelijk een week gewoon thuis, geen fratsen als een leidersconferentie, een kloosterretraite met best een intensief programma, vergaderen in Beirut en Pasen in Engeland. Mooie en intensieve ontmoetingen met elke keer weer andere mensen. Terug uit Beirut duurt het even om te landen. Na veel onderweg is thuis zijn ook een keer lekker. Gewoon thuis, zelfs alle avonden. Dat is lang geleden!
Daar sta ik dan op Holy Island. Na een tocht door het water en de klei. Met de zon op mijn gezicht en de wind langs m’n armen. Aan de kust om de beloften te vernieuwen. Er zijn er meer zo gek als ik, daar op het strand.
De eerste dag in Nether Springs, nog moe van alle indrukken van de afgelopen weken. Een groep nieuwe mensen. Nu even niet. Nog niet, misschien later… Eerst de rust zoeken. Het is goede vrijdag en dan is het toch stil? Of juist rumoerig van binnen en buiten? Dan maar tijd nemen om het labyrinth te lopen.
Eerste Paasdag, vroeg uit de veren, een ritje naar the Barn at Beal met een roezemoezig ontbijt. Daarna op weg. Van de weg af, mijn laarzen in het zand. De laarzen uit, over m’n schouders en op blote voeten verder. Onderweg…
Wachten Op wat komen gaat Op wat is geweest Wat anders? Wachten Op her-inneren Tegen beter weten in Op stilte in rumoer Stilte Vol met leegte Verloren hoop Gebroken dromen Adem stopt Licht verduistert Daalt af in aarde In je diepste zelf. Foto: Durham Cathedral, April 2019, foto & tekst: […]
Fragmenten van leven Versnipperd door de tijd Herinneringen, toekomstbeelden Midden in het nu Scherven Scherven op de grond Scherpe randen, botte hoeken Zacht, geschuurd door de tijd Breekbaar, kwetsbaar leven Olie Olie stroomt zacht Uit wat gebroken is Vloeit over de scherven Diep de aarde in Mens Mens uit één […]
Een middag – midden in de Stille Week- een ontmoeting in inloophuis Sint Marten over ‘Deel je leven’. Stil staan bij Jezus die zijn leven met ons deelt, stil bij zijn verlangen de maaltijd met zijn vrienden te eten, stil bij zijn eenzaamheid in de tuin. Stil staan bij ons eigen leven:
Zoeken naar woorden om wat in mij beweegt weer te geven, dat kan soms zo een ding zijn ;-). Er beweegt veel, in mijn idee soms alles, schuivende panelen, niet weten, een vrije val. En toch ervaar ik dit ten diepste veilig, soms wel onwennig en ongemakkelijk. Gaan van een […]
Drie dagen in Abdij Koningshoeven, meedoen met het ritme van de gebeden. De vroegste viering gaat aan mij voorbij, avondmens als ik ben. Wel midden in de nacht de klokken horen en nog even denken, zal ik dan maar. Maar nee, ik keer me nog een keer om en slaap […]
In Hem beweeg ik Gewichtsloos Vrij Zoekend in ruimte Zien Voelen Ontdekken Bewegingsruimte Adem om mij heen Gewichtigloos Zelfloos Zwaarte valt van mij af. Hand 17:28 foto: Mawddach Wales, zomer 2018, foto & tekst: Ingeborg te Loo
Liefde, liefde in mijn diep verscholen, borrelt op…
Liefde, liefde omarmt mij, komt dichtbij, raakt mij aan…
Op de bank in de kerstvakantie de tijd om een lijstje blogs te lezen. Een ervan blijft hangen, die over Simone Weil. Een gedicht over Liefde van George Herbert leert zij uit haar hoofd en zegt ze op in moeilijke momenten. Op zoek naar dat gedicht dus. Al snel stuit […]
Knisperende bladeren Onder mijn voeten Wit van de vorst Structuren van bladeren Springen op De zon schijnt Laat de kristallen fonkelen De schaduw van mijn lijf Gaat voor mij uit De zon in de rug Verwarmt Christus achter mij Christus voor mij In het zonlicht Als de schaduw foto: Hydepark […]
De bank Oud en gehavend Stukken er af IJskistrallen fonkelen In de zon De bank Plek van rust Deel van de natuur foto: Hydepark Doorn, december 2018, foto & tekst: Ingeborg te Loo
Waar ik ook ga In de kapel Zijn ogen Houden mij vast Niet Om mij tot gevangene te maken Maar Om mij te bevrijden Van alles wat mij nog beangstigt Maria de Groot Hij ziet mij In de kapel Van mijn wezen In de kapel Van de wereld om mij […]