Centrerend gebed

Stilte is Gods eerste taal

al het andere is een slechte vertaling daarvan.

Om die taal te kunnen horen,

moeten we leren om stil te zijn en te rusten in God.

Aan het einde van een kloosterretraite in abdij Koningshoeven nog even de kloosterwinkel in. Naast het trappistenbier ook de boeken langs. Daar heb ik er nog niet voldoende van 😉 Een boek trok me aan: Leven uit Liefde van Thomas Keating.

Een boek dat me leerde wat gebed ten diepste is: stil zijn voor en met God. Geen woorden meer nodig hebben, stil zijn en zwijgen, ontvangen en geraakt worden. Verrassend genoeg ontdekte ik dat het juist gaat over wie ik ben, als mens, verbonden met God, ten diepste mezelf. Dat de behoefte aan stilte misschien wel voort komt uit een donkere nacht van de ziel, een proces waar je als mens gewoon doorheen kunt gaan. Daarover vast later meer. 

Stil worden klinkt dan weer prettig eenvoudig en dat is het toch niet helemaal. Want wat gaat er niet allemaal door mn hoofd als ik stil wordt. Alle gedachten krijgen dan ruim baan. Wat voel ik in mezelf? Is er wel ruimte voor God?

Leven uit liefde

Thomas Keating heeft met centrerend gebed een manier gevonden die leert om echt stil te worden, om open voor God te zijn. Om God als centrum te hebben. Een manier om je relatie met God vorm te geven en te verdiepen. Je kunt op de volgende manier centrerend gebed oefenen:

• Kies een gebedswoord als symbool voor je intentie om in Gods aanwezigheid te zijn. Je kunt een woord kiezen als: rust, verlangen, Jezus, liefde, vreugde, aanwezig enz.
• Zoek een comfortabele plek om te zitten zodat je rechtop en ontspannen kunt zitten. Je ogen mag je sluiten.
• Introduceer kort het gebedswoord als teken van Gods aanwezigheid in jou.
• Je zal merken dat er allerlei gedachten en gevoelens door je heen gaan, laat dat gewoon gebeuren. 
• Elke keer als je gedachten of gevoelens met je aan de haal gaan, ga je rustig – zacht – terug naar dat ene woord.
• Neem aan het einde van het gebed nog een paar minuten stilte.
• Als je wil kun je ook een kaars aansteken of een icoon neerzetten, je kunt je aandacht dan daar op richten op het moment dat je gedachten met je aan de haal gaan en je je ogen liever open houdt.

Hoe hij uitlegt dat je gedachten en gevoelens er mogen zijn, dat je ze niet weg hoeft te duwen tijdens de stilte raakt me nog steeds. Je bent een mens met gedachten, gevoelens, beelden en lichamelijke sensaties, juist wat je voelt en denkt kan van God komen. Het gaat er om in de stilte hier niet mee op de loop te gaan, maar ze gewoon te laten zijn en ‘ever so gently’ terug te keren naar dat ene woord wat jouw aandacht weer op God doet richten.

Met een minuut of 20 stil zijn verdwijnt de ruis, je gedachten en ontstaat een diepe stilte waarin je de ontmoeting met God kunt ervaren. Kan –  want het gaat niet om wat je ervaart, het gaat erom dat je open staat voor God en dat Zij haar werk in je kan doen, of je dit nu merkt of niet. Het is echt een praktijk om te oefenen waar langzamerhand de vrucht van zichtbaar wordt.

Een app die je hierbij kunt gebruiken kun je vinden voor Android en Apple.