Lectio Divina

Een manier om vanuit stilte de Bijbel te lezen en te ontdekken hoe deze woorden tot je spreken en zich verbinden met jouw leven. Je ontdekt nieuwe dingen, je licht valt op iets wat je eerst niet opviel. Lectio Divina is slow-reading, langzaam lezen, lezen in alle rust. De woorden binnen laten komen, ze langzaam en met aandacht uitspreken, erop kauwen, in je om laten gaan, onder je huid laten kruipen. Zo druppelen de woorden langzaam van je hoofd in je hart. Verrassend en weldadig. Lectio Divina heeft 4 stappen die op een gegeven moment ook door elkaar gaan lopen.

Lectio – lezen

In de Lectio lees je de tekst aandachtig, luisterend, liefdevol. Je wilt ontdekken wat er staat, je drinkt de woorden in als voedsel voor je ziel. De tekst mag op zichzelf blijven staan. Het helpt om de tekst een paar maal hardop te lezen, de woorden uit je mond te laten komen, te prevelen, een paar keer over te schrijven of de woorden van de tekst uit je hoofd te leren. Het gaat om echt contact maken met de tekst zoals die zich geeft. Vaak zal er een woord of korte zin naar voren komen, waardoor je geraakt of getrokken wordt. Dat zoeken kan onrust geven, geef dat ruimte. Dit woord of deze korte zin kan  op dit moment door de Heilige Geest in je hart gelegd worden om erover door te mediteren.

Meditatio

In de meditatie proef en overweeg je de woorden verder. Niet in de zin van: kan ik er iets mee? Wel in de zin van: kunnen de woorden iets met jou. De woorden gaan een verbinding aan met jou persoonlijk, met wat er speelt in je leven. Er komen herinneringen boven, je begint vragen te stellen, er worden emoties aangeraakt, er doen zich associaties met andere Bijbelgedeelten voor. De woorden worden een levende werkelijkheid. Ze openen een wereld waarin je rondwandelt en waarin je allerlei indrukken opdoet die voor jouzelf belangrijk zijn, maar misschien ook voor andere mensen met wie je je verbonden voelt.

Oratio – gebed

In de oratio, het gebed, wordt het nadenken over de woorden van de tekst een spreken tot de God van wie je de stem hoort. Je begint te vragen en te klagen, te zuchten en te juichen, te danken en te smeken. Je bidt om nog meer licht en inzicht. Je zult merken dat je ook weer teruggrijpt op de eerdere fases van de lectio en de meditatio – het gaat niet in een rechte lijn, Lectio Divina is eerder een cirkelbeweging. Al biddend raak je meer en meer verbonden met de Heer die door deze woorden aan het spreken is. Jij antwoordt.

Contemplatio

Contemplatie, aanschouwing, verstilling. Dat is niet vanzelfsprekend. Aanschouwen, tot rust komen in de stille aanwezigheid van de Heer is genade. Opeens ontdek je dat God er is. Contemplatie kun je niet afdwingen. Contemplatie is dat je voorbij de woorden stil wordt, enkel geniet van Gods aanwezigheid, je laat beminnen door de God die jou liefdevol en mild aankijkt. Er is genoeg gezegd, gehoord, gedacht. Nu is er alleen nog het zijn- zijn in de tegenwoordigheid van de Heer. Je dorst wordt gelest. Proef en geniet. God kijkt je vol liefde in de ogen.