Skip to content

Wees jij jezelf

Een beker koffie van thuis op tafel, pen en papier in de aanslag, in de collegebanken. Omvorming. Heilige woede. Dat kan niet anders dan dwars door me heen gaan. Niet alleen door mij, door alle mensen voor mij, naast mij en na mij die door verandering, metanoia heen gaan. Omvorming gaat een leven lang door. Het ene moment ervaar ik dat meer dan in een ander moment. 😉 Er om heen lopen, een vlucht naar voren maken, m’n kop in het zand steken zijn boeiende opties dan. Maar nee…

Laat ik nu even verward zijn
Laat me nu even vervreemd zijn
Laat haar nu even verstoord zijn
Dat is leven nu

Binnen laten wat komt
Voelen wat is
Onder mijn huid
In mijn lijf,
Dwars door mijn ziel

Want Jij maakt mij
Vertrouwd
Met de weg
Van het leven

Psalm 16 vers 11

Wees jij jezelf
En Ik zal van jou zijn.

Nicolas von Cusa

En tegelijk is ‘Laat haar’ ook het verhaal van de vrouw die de voeten van Jezus met olie zalft, ze teder met haar haren afdroogt en de horde omstanders vervolgens over zich heen krijgt. Ze doet iets ongepasts, ze doet iets integers. Vanuit welk perspectief zie jij dit? Jezus zegt: ‘Laat haar met rust, waarom vallen jullie haar lastig?’ Marcus 14 vers 6. Verward, vervreemd, verstoord? Misschien voelde zij zich zo, voelend wat er komen ging. Open, kwetsbaar, troostend. Misschien is het anders dan jij ziet, dan ik zie. Een vergezicht, nu.

Laat haar!

Foto: Holy Island, April 2019, foto en tekst: Ingeborg te Loo