Een dagelijks ritme

Bij het ritme van de dag horen voor mij getijdengebeden. Een ritme wat mijn leven vormt omdat ik elke keer weer opgeroepen wordt tot het stoppen van mijn normale bezigheden en me te richten op God. Een ritme van eb en vloed. Van contemplatie en actie. Een ritme van gebed wat je ook in je gewone dagelijks leven kunt inpassen.

Op de plek waar ik woon leven we met het ritme van de Northumbria Community en haar Celtic Daily Prayer. In het Nederlands kun je ze vinden op Keltische gebeden. Dit ritme heeft vier gebedsmomenten per dag. Het ochtendgebed en avondgebed neemt zo’n 20 minuten, het middaggebed is een kort ‘waterkoker’gebed en aan het einde van de dag zijn er de completen, het nachtgebed.

Elk gebed heeft elke dag dezelfde structuur. Dat betekent dat ik gewoon binnen kan lopen om mee te bidden en dat iedereen die de structuur kent het gebed kan leiden en tegelijk mee kan doen. Door elke dag dezelfde gebeden te bidden, door maandelijks dezelfde meditaties te horen gaan deze onder mijn huid zitten en hebben ze  daarmee – vaak onbewust – invloed op m’n denken en doen.

De uitdrukkingen van geloof die elk avondgebed weer terug komen laten iets zien van de paradoxen van geloven, hier drie van die paradoxen:

U heeft altijd kracht voor de volgende dag gegeven; én hoewel ik zwak ben,

R: Vandaag geloof ik.

 

U heeft altijd vrede voor de volgende dag gegeven; én hoewel bang van hart,

R: Vandaag geloof ik.

 

U heeft altijd de weg voor de volgende dag gewezen; én hoewel dat misschien verborgen is,

R: Vandaag geloof ik.

 

Tegelijk gebruik ik zelf vaak de ochtendstilte voor centrerend gebed of Lectio Divina en zijn er zoveel andere mogelijkheden om een ritme van gebed gedurende de dag te creëren, bijvoorbeeld door een welkomstgebed ergens tijdens koffietijd of het Jezusgebed als je onderweg bent.  Een mooie afsluiting van de dag is ook het Levensgebed uit de Ignatiaanse traditie: een korte terugblik op de dag: waar heb ik iets van God gezien.

Benieuwd hoe jij je dagritme vorm geeft!