Daar sta ik dan. In het Louvre, bijna voor Mona Lisa. Een klein schilderijtje waar mensen om heen drommen. Zacht schuifel ik door de rijen en dring mezelf naar voren om een glimp op te vangen. Ik zie iets fascinerends in dit schilderij. Ik voel me bekeken, ik word gezien. Mona Lisa kijkt naar mij, haar ogen volgen mij, waar ik ook ben in de zaal. Een beetje lastig met die horde mensen voor me, daarom dring ik me naar voren. En ervaar het geluk oog in oog te staan met Mona Lisa.
Nicolas von Cusa leefde een eeuw eerder dan Leonardo da Vinci, de schilder van Mona Lisa. Nicolas von Cusa stuurt een klein schilderijtje, een vera icon, met een afbeelding van Christus naar zijn broeders. Hij laat hun hiermee ervaren hoe God naar ons kijkt. Waar je ook gaat, waar je ook staat, daar kijken zijn ogen je aan. Vertrouwensvol, liefdevol. Kijk zo maar eens naar Mona Lisa, haar ogen blijven je volgen, haar glimlach blijft op haar gezicht. Tijd voor contemplatie: zien en gezien worden.
Uw blik, Heer, is uw essentie.
Nicolas von Cusa
Als ik mijn aandacht richt op de essentie #mensheid,
die enkelvoudig is en in één in alle mensen,
vind ik haar terug in alle mensen en in elk afzonderlijk.
Hoewel zij uit zichzelf noch oostelijk noch westelijk noch zuidelijk noch noordelijk is,
is zij toch in het oosten in oostelijke mensen en in het westen in westelijke mensen.
En zo, hoewel beweging noch rust horen tot de essentie #mensheid,
beweegt ze zich toch mee met bewegende mensen,
rust ze uit met hen die uitrusten en
staat ze stil met hen die stilstaan,
tegelijk en precies op hetzelfde moment.
Immers #mensheid verlaat de mensen niet,
of ze zich bewegen of niet, of ze slapen of rusten.
Dit lezend gebeurt er nog meer… God ziet mij, God ziet jou, God ziet de ander op die andere plek in de wereld, in een totaal andere situatie dan hier. God ziet die ander die ik liever niet zie. Hij ziet ons met haar blik zoals wij zijn: mens geschapen naar haar beeld, mensen verbonden in zijn essentie. Dat geeft een nieuwe vraag, een andere manier van elkaar zien: Herken ik God in de ander?
En zie ik de ander, de mens naast mij echt? Durf ik haar in de ogen te kijken en wat doet dit dan met mij, met haar, met hem? Marina Abramovic laat ons zien wat het betekent om te zien en gezien te worden. Tranen van troost.