Ruim 25 jaar vieren we oud en nieuw met vrienden. Eerst met z’n vieren, daarna met onze kinderen erbij. Intussen vliegen zij verder met oud en nieuw. Onze huizen waar we oud & nieuw vierden wisselden, sneeuw op de ene plek, geglibber op een volgende. Soms een paar dagen naar Zeeland, Limburg of Drenthe. Vuurwerk, oliebollen & champagne en Garmisch Partenkirchen, maakten soms wel en soms niet deel uit van onze traditie.
Een paar ingrediënten blijven: samen lekker eten en bijpraten, naar buiten of het nu droog is of sneeuwt, terug- en vooruitkijken en samen bidden & danken. Mooie moment die we delen, verdriet omdat mensen dichtbij overlijden, worstelingen met onszelf of ons werk, allemaal komt het langs. En staan we er bij stil. Het ene jaar dit, een volgend jaar iets anders. Elk jaar zijn er mooie dingen om vol vreugde op terug te kijken, van te genieten, vaak kan dat moeilijke situaties dragen. We praten over onze plannen en hoop voor het komende jaar en maken steeds minder goede voornemens. Open, we zien wel wat komt. Nieuwe wegen liggen voor ons, de eerste stap die voor ons ligt kunnen we zien, stap voor stap lopen we zo het nieuwe jaar in.
Over wat God hierna van je kan vragen
hoe je je niet druk over te maken.
Alles wat Hij je te doen geeft,
mag je doen zo goed als je kunt.
Dat is de best mogelijke voorbereiding
Voor wat je Hij daarna vraagt te doen.
Als mensen doen wat ze hebben te doen
Ontdekken ze dat ze altijd klaar zijn voor wat daarna komtGeorge MacDonald