Een paar teksten rond het thema Gebrokenheid van de Easter Workshop bij de Northumbria Community deze Paasdagen.
Alleen al dat gebrokenheid er mag zijn, dat ieder van ons iets van gebrokenheid ervaart in haar leven, dat God zichzelf ultiem met ons identificeert in gebrokenheid is een verademing. Dat geeft lucht, de lucht die we allemaal inademen. Dat verbindt zoals te zien is in foto hierbij.
Wie we zijn, wie we zullen worden, de som van al onze delen
De goede en slechte dagen de dagen dat we uit elkaar vielen
Geven ze samen een completer en volmaakter beeld van een groter verhaal?Neem dan deze verspreide stukken
Ik ben niet maakbaar, ik val uit elkaar in duizend kleine delen.
Waar ik alleen puinhopen zie, kun jij daar hoop zien?
Verander deze brokstukken in een kaleidoskoop
Van wonderschone gebrokenheid.Jim Bailey
Anthem, van Leonard Cohen kwam langs waarin hij zingt over licht wat doorbreekt in gebrokenheid van leven. Net als het verhaal van van de twee kruiken. En dan komt de volgende quote van Trevor Miller opnieuw binnen:
De realiteit accepteren van onze gebroken onvolkomen levens is het begin van spiritualiteit, niet omdat spiritueel leven onze onvolkomenheden weg haalt, maar omdat we zoeken naar perfectie laten gaan en in plaats daarvan God zoeken, de Ene die aanwezig is in de verwarring van ons leven. Spiritualiteit gaat niet om gefixt te worden, maar om God die aanwezig is in de brokstukken van ons leven.
Foto: Northumbria Community, April 2019