De voeten van je vrienden

Voorafgaand aan de laatste maaltijd van Jezus en zijn vrienden wast Jezus hun voeten. Petrus vindt dat maar wat bizar. Niets voor Jezus, het klusje voor bedienden of slaven. Jezus, nee! En Jezus zal Jezus niet zijn, om toch ook deze gewoonte te doorbreken. Want het gaat niet om hoge of lage status, om graag geziene gasten of gasten die er zijn om de ruimte te vullen. Het gaat om nederig zijn. Wat is dat dan?

De belangrijkste onder jullie moet de minste worden, de leider de dienaar. Wie is belangrijker degene die aanligt om te eten, of de gene die bedient? Ik ben in jullie midden als iemand die dient.

Jezus geeft precies dit handen en voeten in het wassen van de voeten van de discipelen. Hij laat keer op keer zien dat Hij dient. Opnieuw is de maaltijd van Jezus zo anders dan de maaltijden uit die tijd: al zijn discipelen uitgenodigd. Vrienden? Judas is er en Petrus, er zijn vissers en een tollenaar. Vrienden waar hij niet op kan vertrouwen en ze zijn er toch bij. Status doet er niet toet, iedereen is gelijkwaardig. En dat laat Jezus zien door zijn vrienden de voeten te wassen. Wel boeiend dat ze dan zelf beginnen met wie nu het belangrijkst is 😉.

Hoe kijk ik, hoe kijk jij naar rollen en posities?  Wat doet er het meest toe, wat is het belangrijkst, waar sta ik in de schijnwerpers? Waar word ik gezien? Of juist: er speelt zoveel bij mij, laat ik eerst mijn eigen chaos maar opruimen, stel je voor dat ik door de mand val als mensen mij zien, dat ik tegenval, dat ik het niet kan, dan moet ik misschien wel iemand anders vragen me te helpen. Nee, mij niet gezien.

Nederig zijn, in het engels is dat humble, humility. Daar zit iets van het woord humus, aarde in en dat geeft weer een mooie verbinding naar ons mens zijn. Mensen van vlees en bloed, van stof, met adem ons ingeblazen. Jezus werd mens, Hij kwam tussen ons inwonen. Hij sloeg zijn tent bij ons mensen op. Doe je zelf niet groter of kleiner voor dan je bent: jij komt uit de aarde voort, jij bent stof, je partner, je buurvrouw of collega ook. Nederig zijn heeft dus alles te maken met gelijkwaardig zijn en vanuit gelijkwaardigheid dienstbaar willen zijn. God heeft je zijn levensadem ingeblazen en daaruit leef je. Adem maar eens diep in en uit! Uiteindelijk gaat het om wat jouw plek is: waar roept God jou in deze fase van je leven. Wat vraagt God jou te doen?

Ik heb een plaats voor jou bereid
zegt de Heer, een plaats voor jou
die jij alleen in kunt vullen

Kom naar mijn tafel
vraag eerst of je mag dienen
Sta open voor de minste taken
Dan als het dienen is gedaan
mag je je eigen plek aan de tafel zoeken

Maar zoek niet naar de belangrijkste plek
misschien heb ik die voor een ander gereserveerd
In de plaats die Ik je aanwijs zal je vreugde zijn.

Heer laat me de juiste plaats zien
geef me de taak die past
Geef me een willend hart.

Mag ik gelijk zijn aan wat U van mij hoopt
Als ik zwak ben
Geef me dan alleen wat ik kan dragen
Als ik sterk ben
Laat me niet terugdeinzen als ik uitgedaagd wordt
dat het me juist de kracht zal geven
en veiligheid voor mijn geest.

Bron: Hild liturgie, Northumbria Community