Woestijnmoeders, vrouwen die in de 4e en 5e eeuw in de woestijn van het Midden-Oosten leefden. Ze leefden in monastieke gemeenschappen of in eenzaamheid. Door de tijd heen zijn er telkens ‘woestijnmoeders’ geweest. Wijze vrouwen die leefden met God en leiding gaven in een christelijke gemeenschap. Misschien ben jij wel zo’n woestijnvrouw?
Er zijn veel mensen die in de bergen leven alsof ze in de stad zijn en ze verdoen hun tijd. Het is mogelijk alleen te zijn in je diepste zelf ook als je te midden van veel mensen leeft en het is mogelijk voor degene die alleen leeft, te zijn in de wirwar van eigen gedachten. Amma Syncletica
We kennen niet zoveel woestijnmoeders: Amma Syncletica, Amma Sarah en Amma Theodora zijn er drie waar we iets meer van weten. Amma Sarah pakte de genderdiscussie waar we midden in zitten toen al op. Waarschijnlijk waren er nog veel meer woestijnmoeders maar over hen is niets of niet veel bekend, meestal werd er namelijk geschreven door mannen, voor mannen. Deze vrouwen waren voorbeelden voor anderen, leefden hun geloof en hadden leidende rollen in hun gemeenschappen.
Door de tijd heen zijn er telkens ‘woestijnmoeders’ of woestijnvrouwen geweest. Wijze vrouwen die leefden met God en leiding gaven in een christelijke gemeenschap of op een andere manier hun stem lieten horen. Soms leefden ze in de marge, in de stilte, in niemandsland. Een voorbeeld van een vrouw in het centrum is Hild of Whitby (614-680), zij pionierde, gaf leiding aan kloosters en was gastvrouw van de synode van Whitby.
Graag maak ik ruimte voor de verhalen van deze ‘woestijnmoeders’, om door geïnspireerd te worden, om te leren van hun leven met God en met mensen. Als mede initiator van netwerk Gelijkwaardig leiderschap (voorheen Vrouwentheologen) van MissieNederland en docent aan theologische opleidingen heb ik veel verhalen gehoord van vrouwen die op zoek zijn naar plekken waar zij hun roeping vorm kunnen geven. Graag maak ik ruimte voor ‘woestijnmoeders’ in deze tijd, theologen en voorgangers die op zoek zijn naar hun plek in de kerk en trouw willen zijn aan hun roeping! Graag ga ik in gesprek met kerken die zoeken naar mogelijkheden hoe vrouwen meer ruimte te geven in leiderschap.
Een ode aan alle woestijnmoeders, vrouwen en meisjes van nu.